W poprzedniej części podsumowania 2019 roku było głównie o blogu, mediach społecznościowych i edukacji. Ta część będzie poświęcona wydarzeniom, projektom i współpracom. Będzie dużo zdjęć 😉 (Można kliknąć w zdjecie i wyświetli się w pełnym formacie w galerii.)
Zapraszam 🙂
Konferencje:
1. W lutym byłam w Krakowie na świetnej konferencji organizowanej przez Stowarzyszenie Unicorn – 4 Forum Na Rzecz Pacjenta Onkologicznego (Na jej temat powstał nawet wpis, ale utknął gdzieś w odmentach wpisów niedokończonych i nieopublikowanych. W tym roku go skończę i opublikuję, bo idea nie przestała być aktualna.) Dość mocno niepokoję się co z tegoroczną edycją, bo na razie nie ma żadnej informacji, a zbliża się coroczny termin. (W tym roku – 2020 konferencja się jednak nieodbyła :/)
Ogólnie w tym roku, mam w planach tworzyć wpisy z konferencji, w których będę uczesniczyła, a nawet z poszczególnych wykładów, bo to wielka szkoda by umykało tyle cennej wiedzy. (Tak jak poumykało z poprzednich lat.:( Może uda mi się coś odtworzyć i opisać szerzej jakąś zeszłoroczną konferencję). Każda konferencja to ogrom wiedzy, przyjemność poznania fantastycznych osób i tona inspiracji i motywacji.
2. W kwietniu we Wrocławiu odbyła się jednodniowa, ale bardzo ciekawa konferencja na temat opieki wytchnieniowej. Znów miałam o tym napisać i to nie jeden wpis, bo temat jest bardzo istotny i znów zawiodłam. Niestety nie mogę odnaleć notatek i nie wiem czy uda mi się odtowrzyć treść konferencji z pamięci.
3. W maju byłam w Gdańsku na jubileuszowej konferencji z okazji 25-lecia psychoonkologii. 13 Ogólnokrajowa Konferencja Psychoonkologiczna. Bardzo wartościowe wydarzenie i co ciekawe każdy może pobrać sobie materiały – skrót wykładów i prelekcji. Polecam.
4. W październiku ponownie zawitałam do Gdańska na rewelacyjnej, jeśli chodzi o tematy i przejrzystość treści, konferencji: Konferencja Naukowa Hospicjum Dudkiewicza. Zainspirowała mnie ona do poruszenia kolejnych tematów na blogu i stronie na facebooku jakimi są opieka paliatywna i zwalczanie bólu.
5. Uwielbiam Gdańsk i tak się jakoś składa, że większość interesujących mnie wydarzeń tam się odbywa. Także zjazdy Akademii Cachingu Kryzysowego.
Wydarzenia:
- W maju zakończyłam cykl superwizji. Prawie przez rok, co miesiąc jeździłam do Lublina, aby spotykać się z innymi psychoonkologami oraz moimi superwizorami. Przyznam, że były to męczące i kosztowne podróże, ale warto było. Lublin bardzo mi się podoba, Lubelkie Hospicjum Małego Księcia może być wzorem dla pozostałych hospicjów. (Zapraszam do odwiedzenia ich strony. Można pobrać bezpłatnie książeczkę dla dzieci, a Magdalena Różyczka, przeczyta ją Waszym dzieciom.)
Niesamowiecie dużo się tam nauczyłam. Mam nadzieję, że jeszcze tam wrócę, bo tęsknie i znajdę podobną grupę gdzieś bliżej.
2. W sierpniu miałam dwie prelekcje.
W bibliotece w Kostrzynie. Była to rozgrzewka przed kolejną prelekcją już dla sporej ilości osób.
Kolejnego dnia miałam prelekcję podczas Pol’and’rock Festival. Nie będę ukrywała, że nieco się stresowałam, bo w końcu publika niemała, ale miałam flow. Naprawdę lubię to robić. Przypaskowo był to też mój debiut przed kamerą 😛 Bardzo amotorski film, będący fragmentem prelekcji nadal można obejrzeć na moim kanale na YouTube.
3. Wziełam też udział w kilku ciekawych wydarzeniach organizowanych np. przez fundacje Słonko, która zrobiła charytatywny maraton zumby. Oprócz zajęć z zumby były też współtowarzyszące atrakcje – można było nauczyć się badać piersi, dzieci mogły pomalować sobie buzie lub pobawić się z animatorką. Dla mnie najciekawszym stoiskiem było oczywiście stoisko z ciastami. 😛 Dochód z wydarzenia przeznaczony został na zakup skarpet i rękawiczek chłodzących dla pacjentów onkologicznych. Specjalne skarpety i rękawiczki pomagają zapobiegać neuropatii będącej powikłaniem chemioterapii.
4. W pażdzierniku miałam przyjemność uczestniczyć w fascynującym wykładzie odbywającym się w jednej z sal Muzeum Narodowego we Wrocławiu (samo muzeum też uwielbiam) na temat historii Wrocławskich szpitali.
Kto mnie zna, ten wie, że jestem absolutną fascynatką historii medycyny. (Uwielbiam też historię sztuki, więc historyczna architektóra podoba mi się o wiele bardziej niż współczesna.)
5.W Paaździerniku 2019 obchodziąłam także pierwsze urodziny bloga i projektu Mamapsychoonkolog 🙂 To wprawdzie tylko rok istnienia, ale i tak jestem dumna z siebie, że wystarczyło mi samozaparcia 🙂 Jestem też dumna z projektu. Przez ten czas powstało mnóstwo ciekawych i wartościowych materiałów – artykułów, filmów i krótkich notek o iistotnych sprawach związanych z psychoonkologią i ogólnie psychologią.
6. Pomagałam też zbierać i wysyłać zabawki dla dzieci z centrum onkologii w Gliwicach. Sami też się troszkę dorzuciliśmy 🙂
Wolontariat:
Mnóstwo wydarzeń przeżyłam dzięki byciu wolontariuszką we Wrocławskim Hospicjum dla Dzieci. Zakończyłam swój wolontariat w sierpniu 2020 po 1.5 roku działajności. Bardzo wiele się tam nauczyłam i poznałam mnóstwo fantastycznych osób. Dziękuję wszystkim za świetny czas i Wam też polecam wolontariat w hospicjum. (Zdjęcia oczywiście tylko z niewielkiej części wydarzeń.)
Projekty:
W czerwcu i lipcu byłam trenerką w projekcie edukacyjnym grupy wolontariuszy „Bo chcę”, organizowanym w ramach wrocławskich mikrograntów. Podczas trwania projektu przeszkoliliśmy (wraz z jeszcze jedną prowadzącą i koordynatorem) 5000 dzieci w wrocławskich szkół podstawowych i przedszkoli. Opowiadałyśmy o idei wolontariatu i zaletach pomagania. 🙂 Ja też bardzo wiele nauczyłam się od dzieciaczków 🙂
Tak, to był bardzo aktywny i przyjemny rok, bogaty także w wiele ważnych i miłych wydarzeń z życia prywatnego, no ale to już nie temat na bloga o psychoonkologii, albo przynajmniej nie na ten post 😉
Mama Psychoonkolog 